W dniach od 4 maja do 30 czerwca z okazji 600-lecia urodzin Jana Długosza (1415-1480) Archiwum Narodowe w Krakowie Oddział w Bochni zaprasza do udziału w lekcjach archiwalnych dla młodzieży pod hasłem „Kroniki Jana Długosza – dzieło obiektywne, czy nie?”
Lekcje będą obejmowały przedstawienie biografii i działalności Jana Długosza, oraz pracę ze źródłem na podstawie Roczników, czyli kronik sławnego Królestwa Polskiego (próba odpowiedzi na pytania: w jakich czasach powstały?, komu służył piszący?, od kogo był zależny?, skąd czerpał informacje?). Postaramy się znaleźć związki Długosza z naszym miastem i powiatem bocheńskim – informuje Agnieszka Gicala, kierownik ANK Oddział w Bochni.
Termin spotkania można ustalić osobiście w siedzibie Oddziału (ul. Konstytucji 3 Maja 3), telefonicznie (14 612 21 07) lub emailowo (bochnia@ank.gov.pl).
Lekcjom będzie towarzyszyła ekspozycja przygotowana ze skanów materiałów ikonograficznych i dokumentów pergaminowych pochodzących ze zbiorów Archiwum Narodowego w Krakowie, do obejrzenia której zapraszamy wszystkich zainteresowanych – dodaje Agnieszka Gicala.
Ekspozycja czynna w godz. od 9,00 do 15,00 w siedzibie Oddziału przy ul. Konstytucji 3-go maja 3. Wstęp wolny.
——————————————————————————–
Jan Długosz herbu Wieniawa urodził się 1 grudnia 1415 w Brzeźnicy (w ziemi sieradzkiej), w szlacheckiej rodzinie Beaty (córki Marcina z Borowna) i Jana Długosza z Niedzielska, który za męstwo wykazane podczas bitwy pod Grunwaldem otrzymał starostwo brzeźnickie.
Naukę rozpoczął w 1421 roku w szkole parafialnej w Nowym Korczynie, następnie przez trzy lata studiował w Akademii Krakowskiej, po czym jako notariusz publiczny trafił na dwór biskupa krakowskiego, Zbigniewa Oleśnickiego i został jego zaufanym współpracownikiem. W latach 1433 – 1455 był sekretarzem i kanclerzem, a od 1436 roku kanonikiem krakowskim. Po śmierci Oleśnickiego służył królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi.
Był też wychowawcą synów królewskich: Władysława, Kazimierza, Jana Olbrachta, Aleksandra, Zygmunta i Fryderyka.
Jako dyplomata uczestniczył w poselstwach zagranicznych: do Rzymu (1449), do Czech (1467), na Węgry (1469), do Wyszegradu (1478), podczas których opowiadał się za „przyłączeniem ziem nadbałtyckich” do Polski. W 1471 roku poprowadził Władysława II Jagiellończyka na koronację do Pragi, nie przyjął jednak wówczas arcybiskupstwa praskiego. Natomiast nominacja na arcybiskupa lwowskiego przyszła już po jego śmierci.
Zmarł 19 maja 1480 roku w Krakowie i został pochowany na Wawelu. W 1880 roku jego szczątki przeniesiono do Krypty Zasłużonych na Skałce.
Długosz napisał wiele rozpraw historycznych. Najsłynniejsze, XII-tomowe Annales seu cronicae incliti Regni Poloniae (Roczniki, czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego) obejmują historię Polski od najdawniejszych czasów do roku 1480. W skład tego dzieła wchodzi „Chorographia Regni Poloniae”, która jest unikatowym dokumentem ówczesnych czasów, przedstawiającym hydrografi ę ziem polskich. Długosz wykazał się w tym dziele zdumiewającą wiedzą i wszechstronnością, co stawia go w czołówce polskich uczonych, jako jednego z najwybitniejszych polskich geografów.
Był fundatorem wiejskich kościołów parafialnych, domów mieszkalnych dla księży, burs studenckich i obiektów klasztornych. Na bocheńszczyźnie fundacją długoszowską był kościół p.w. św. Marii Magdaleny w Szczepanowie, wzniesiony w 1470 roku.
Bochnia i okolice były niejednokrotnie opisane w Rocznikach. Wymieniane są: Bochnia, Wiśnicz, Krzeczów, Rzezawa, Kurów, Brzeźnica, Staniątki, Niepołomice, Rajbrot czy opis salin bocheńskich.
