„Jedynką” na liście partii Polska Jest Najważniejsza jest burmistrz Nowego Wiśnicza, Stanisław Gaworczyk. Dlaczego zdecydował się kandydować do sejmu, co chciałby zrobić jako poseł?
Stanisław Gaworczyk ma 55 lat. Jest absolwentem Wydziału Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej. Od 16 lipca 1999 do dzisiaj jest burmistrzem Nowego Wiśnicza.
W trakcie tych 12 lat centrum Nowego Wiśnicza wypiękniało, powstało Muzeum Ziemi Wiśnickiej, które od 2009 r. jest administratorem Zamku Kmitów i Lubomirskich (wcześniej w strukturach Muzeum okręgowego w Nowym Sączu). Stanisław Gaworczyk jako burmistrz kładzie duży nacisk na odbudowę bryły kościoła klasztornego na terenie zakładu karnego (barokowy zabytek zburzyli hitlerowcy w czasie II wojny światowej). Burmistrz Nowego Wiśnicza chce też doprowadzić do budowy drugiego zakładu karnego na terenie gminy.
„W pracy społecznej i samorządowej doświadczyłem bardzo dokładnie problemów życia codziennego. Wielokrotnie zastanawiałem się jak je rozwiązywać i jak zmienić prawo by Wam żyło się lepiej. Zrozumiałem, że dobra polityka jest jednym ze sposobów na poprawę życia Polaków. Najważniejszym dla mnie jest człowiek i jego życie” – pisze na swojej stronie internetowej.
Program kandydata na posła z Nowego Wiśnicza obejmuje sprawy rodziny, służby zdrowia, a także m.in. finanse publiczne.
Tak pisze na swojej stronie internetowej:
W poszczególnych obszarach życia społecznego zamierzam między innymi:
– Otoczyć troską rodzinę od chwili jej założenia aż do „nieprzykrej starości”.
– W Służbie Zdrowia położyć nacisk na profilaktykę (służba zdrowym) i godną, dobrą opiekę (służba chorym).
– Wspierać kulturę budującą i stabilizującą, pracować nad ograniczaniem kultury destabilizującej (tzw. subkultury).
– Zreformować finanse publiczne by wspólnoty samorządowe nie miały dodawanych zadań bez środków na ich realizację.
– Uprościć procedury korzystania z funduszy zewnętrznych by przyspieszyć rozwój infrastruktury.
– Zwracać uwagę na wartość i konieczność zachowania dziedzictwa kulturowego i właściwego korzystania z dorobku przeszłych pokoleń.
– Odpolitycznić samorządność – wrócić do modelu obywatelskiego.
